Hi, ako nga pala si Bea — dati akong certified malandi pero marangal, major in Pa-cute with minor in Charisma. Kung may top 10 crushes sa classroom, aba, siyempre nandun ako — hindi dahil ako yung kinikrush, kundi ako yung nagde-declare! Ako ay self-proclaimed crush ng bayan, at proud leader ng tropang “Walang Forever.”!
Sa classroom, ako ‘yung tipo ng babaeng alam mo nang may energy drink ng confidence sa dugo.
Pero lahat ng iyan nagbago… nang makilala ko si Liam Cruz — ang lalaking may aura ng thesis defense kahit ordinary class lang.
Tahimik, seryoso, walang emosyon, pero may isang ngiti na parang graded recitation sa puso ko.
Unang Araw, Unang Tanggihan
Late ako (as usual).
Pagpasok ko, sabi ni Sir,
“Miss Santos, you may sit beside Mr. Cruz. He’s new.”
Pagtingin ko, ayun siya —
may salamin, may organized notebooks, may “do not disturb” sa mukha.
So syempre, ako ‘yung unang bumati.
“Hi! Pwede bang manghiram ng ballpen?”
“No.”
NO.
Walang sorry, walang smile, walang kwento — just a cold, emotionless “no.”
At doon ko napagdesisyunan:
Challenge accepted. 😎
Group Project Gone Wrong
Weeks later, naging groupmates kami.
Ako ‘yung taga-design, siya ‘yung taga-plan.
Ako ‘yung “Ma’am, ako na po magpe-present!”
Siya ‘yung “We’ll fail if you keep improvising.”
Aray. Pero cute.
So everyday, ginagawa kong mission na pasayahin siya:
“Liam, gusto mo ng candy?”
“No.”
“Gusto mo ng smile?”
Tahimik pero nag-smirk.
YES. One small victory!
Pero nang dumating ang presentation day, everything fell apart.
The First Heartbreak
Nung araw ng report, nagkaproblema sa slides ko — mali ang file na nadala ko.
Nataranta ako, at imbes na tulungan ako ni Liam…
Tahimik lang siya, tinapos ang presentation mag-isa.
Pagkatapos ng class, sinundan ko siya.
“Liam, sorry ah. Hindi ko sinasadya.”
“Hindi mo kasi siniseryoso lahat, Bea. Puro ka joke, puro ka laro.”
Boom.
Mas masakit pa ‘yon kaysa sa low grade.
Kasi for the first time, may taong nagsabi na hindi ako worth taking seriously.
That night, umiyak ako — hindi dahil galit ako sa kanya…
kundi dahil tama siya.
The Turning Point
Simula noon, nagbago ako.
Nag-aaral ako hindi dahil gusto kong magpa-impress,
kundi kasi gusto kong patunayan na kaya ko rin.
Liam ignored me for weeks, and I let him.
Pero deep down, gusto kong makita niyang hindi lang ako malandi, marunong din akong mangarap.
Pagdating ng finals, nagulat siya nang ako ang top scorer sa quiz.
Pagbalik ng paper, napangiti siya ng bahagya.
“You did great, Bea.”
“Thanks. I learned from the best… kahit suplado.”
Aba, ngumiti ulit. Progress 2.0 unlocked. 😏
When Love Finally Spoke
One day, umuulan nang malakas.
Ako lang at siya ang naiwan sa classroom.
Tahimik lang kami.
Hanggang bigla siyang nagsalita:
“Bea, sorry ha. I was too harsh before.”
“Hindi, okay lang. Siguro kailangan ko rin marinig ‘yon.”
“No… I just didn’t know how to deal with someone like you.”
“Anong ‘someone like me’?”
“Someone who makes everything brighter… kahit nakakainis.”
Ayun.
Parang may fireworks kahit basang-basa kami sa ulan. ☔💞
The Sad Twist
Just when everything was finally perfect, dumating ang balitang aalis si Liam —
magta-transfer ng school kasi lilipat ng city ang family nila.
Wala akong nasabi.
Kinabukasan, hindi siya pumasok.
Iniwan niya lang sa desk ko ang isang envelope.
Sa loob nito, may drawing ng “project proposal” —
isang bahay na may dalawang study table.
Sa ilalim, may nakasulat:
“For the girl who made me believe that love can be learned, not planned.”
Umiiyak ako habang binabasa ‘yon.
Hindi ko alam kung love story ba ‘to o prologue ng heartbreak.
Two Years Later
Nasa college na ako.
Mas tahimik na ako ngayon — hindi na ako ‘yung Bea na laging pa-cute.
Pero minsan, pag may nagtanong kung bakit ako inspired mag-aral,
lagi kong sagot: “Dati kasi may nagsabing hindi ako seryoso… ngayon, gusto kong ipakita na kaya ko rin maging mandirigma.”
Hanggang isang araw, sa library ng campus —
may lalaking lumapit sa table ko.
Pamilyar ang boses.
“Excuse me… is this seat taken?”
“Depende, sa’yo ba?”
Pag-angat ko ng tingin —
Si Liam.
Ngumiti siya.
“I transferred back. Miss me?”
“Hindi.”
(Pero halatang oo.) 😭❤️
Epilogue: Malandi No More (But Still Flirty With The Right One)
Ngayon, kami na ni Liam.
Tahimik pa rin siya, ako pa rin ang maingay.
Pero sa pagitan ng mga notebook, kape, at notes, natutunan kong…
Ang pag-ibig, hindi mo kailangang hanapin sa pa-cute.
Minsan, darating siya bilang tahimik na challenge —
isang taong magtuturo sa’yo kung paano lumandi ng may direksyon,
at magmahal ng may respeto. 💘
✨ From Malandi to Mandirigma ✨
Isang kwento ng babaeng nilandi ng tadhana —
at tinuruan kung paano lumaban, magmahal, at matahimik sa tamang dahilan. ❤️