Larong Pambata ng Batang 90s: Bakit Mas Masaya ang Kalsada Kaysa sa Gadget?
Naabutan mo ba ‘yung panahon na ang pinakamalupit na graphics card ay imahinasyon mo lang? Oo, ‘yung tipong ang “PlayStation” natin ay kalsada, at ang “joystick” ay tsinelas na pinaglumaan. Bago pa sumulpot ang Mobile Legends at Roblox, may mga larong pinapawisan ka muna bago ka sumigaw ng “next game!” Tumbang Preso, Chinese Garter, Patintero—lahat libre, walang in-app purchase, at hindi malolowbat maliban na lang kung tatawagin ka na ng nanay mo: “Uy, kumain ka muna ng merienda!”
Kung Batang 90s ka, malamang marunong ka ring sumigaw ng “time first!” kahit wala namang relo, at nakaipon ka ng teks na mas marami pa kaysa sa koleksyon ng Pokémon cards ng mga batang ngayon. At oo, aminin mo, minsan tinatago mo ‘yung paborito mong pogs kasi baka maagaw ng mas malakas sa kapitbahay.
Kaya tara, balik-tanaw tayo at silipin ang ilan sa mga Larong Pambata ng Batang 90s na nagpabuo ng ating pagkabata—handa ka na ba? Eto na, simulan natin!
Tumbang Preso
Ah, ang larong ito ang pambansang cardio ng mga batang walang pambili ng Nintendo dati. Kailangan mo lang ng tsinelas (usually yung pinakabugbog na, para hindi magalit si nanay kapag nawala), isang lata ng gatas na piniga na parang lata ng sardinas, at siyempre, mga kalaro na handang makipagpatayan sa takbuhan.
Masaya ito… maliban na lang kung ikaw yung laging hindi nakakatama sa lata. Automatic kang ginagawang tagabantay forever — para kang security guard ng lata, pero walang sweldo.
Piko
Isa sa pinakasikat ng Larong Pambata ng Batang 90s ang Piko. Ito yung larong parang property investment ng mga bata — may sariling lote ka, may sariling kalsada, at minsan pati kalsada ng kapitbahay nasasakop mo na. Gamit lang ang chalk (o kung hardcore, bato ang pangguhit), magdodrawing ka ng parang subdivision sa kalsada, tapos tatalon-talon ka na parang audition sa It’s Showtime.
Pero tandaan: kung hindi pantay ang hakbang mo, automatic, parang foreclosure ang lote mo. Sayang effort.
Patintero
Ito na ang tunay na “Squid Game” na Larong Pambata ng Batang 90s. Simple lang ang rules: bawal kang lumagpas at hawakan ng kalaban. Pero sa totoong buhay, hindi simpleng laro ‘to — dito nabubuo ang mga ninjas, track-and-field athletes, at mga future stuntmen ng pelikula.
Ang problema lang, kapag ikaw yung malaki ang tiyan, madali kang mahuhuli. Wala kang laban.
Chinese Garter
Kung sa tumbang preso cardio, dito flexibility naman. Ang mga batang babae, expert na expert dito — tipong parang gymnast na walang training. Habang pataas ng pataas yung garter, mas bumababa ang dignidad mo kasi pilit kang sumisingit, yumuyuko, o minsan literal nang gumagapang.
At yung mga hindi marunong? Sorry na lang, automatic cheerleader ka ng tropa.
Langit Lupa
“Langit, lupa, impyerno, im-im-im-impyerno!” — ang pambansang kanta bago magkahabulan. Simple lang: basta nakatuntong ka sa “langit” (kahit kapirasong bato lang yan), safe ka. Ang nakakaasar lang, lagi yung malikot na bata ang “taya,” tapos biglang tatalon sa likod mo kahit hindi mo siya bet.
Taguan Pong (a.k.a Hide and Seek with Style)
Ito ‘yung hide and seek na parang may Master’s Degree sa pagiging ninja. Kapag tinawag na “Pong!”, may free pass ka, parang instant teleportation. Minsan, nagtatago ka sa likod ng ref, sa ilalim ng mesa, o sa ibabaw ng puno ng bayabas na halos putol na ang sanga. Bonus pa ‘yung may kasamang kapitbahay na hindi kasali pero nagagalit kasi natapakan mo yung tanim niyang orchids.
Teks
Hindi ito yung text na “Gud am, wer u na?” kasi wala pa namang cellphone noon. Ang “Text” na Larong Pambata ng Batang 90s ay yung maliliit na karton na may print ng pelikula o cartoon na, kung titingnan mo ngayon, parang mas maraming labas kaysa pambili ng ballpen. Pero noong panahon namin, ito ang pera, diploma, at social status ng kabataan.
Paano laruin? Simple lang. Kailangan may kapareho ka ring may text cards. Magtatayaan kayo, tapos ihahagis niyo nang sabay. Pag bagsak, depende sa usapan kung “tapat” o “patagilid” ang panalo. Kung sino ang tama, siya ang makakakuha ng pustahan. At oo, may mga batang may bitbit na isang buong kahon ng shoebox na punong-puno ng text, parang sila yung may “central bank” ng larong pambata.
At siyempre, masaya lang ang laro kung hindi ka uuwi na luhaan kasi natangay lahat ng text mo ng kapitbahay mong mukhang batang sindikato. May mga time pa na nagtatago ka ng rare cards (yung mga may sparkle o gold print) kasi baka hingin ng kalaro na parang utang na loob.
Ang ending: kung hindi ka natutong mag-budget ng text cards noong bata ka, malamang hanggang ngayon struggle ka pa rin sa savings
Sipa
Simple lang: may tansan, lagyan ng buntot na plastic, at voila—may laruan ka na. Target? Paikutin mo ng ilang beses sa ere gamit ang paa. Pero sa totoo lang, mas maraming beses kang natisod kaysa nakapuntos. Kung sino ang pinakamaraming palpak, siya ang uutusan bumili ng yelo sa tindahan.
Luksong Baka
Hindi ito literal na baka, ha. Ito yung larong puwede mong i-call na “gymnastics ng kalsada”. Magtatayo kayo ng “baka” gamit ang isa o dalawang bata na nakayuko at hihikayatin kang lumukso sa ibabaw nila nang walang basag na ulo (karaniwan, ito ang style ng survival training ng Batang 90s).
Kahit simpleng laro lang, punong-puno ito ng drama at konting aksidente: may natapilok, may natapakan sa paa, may nanlalaki ng mata kasi “saka lang ako sasabak sa baka ni Mang Juan!” Pero yan ang saya—walang soft mat, walang helmet, puro bravery at konting pagkakamali.
Luksong Tinik
Ito yung Larong Pambata ng Batang 90s na parang obstacle course ng kabataan. Gamit ang dalawang piraso ng kahoy o sticks, tataasan ng tataasan habang sinusubukan mong hindi masaktan ang paa. Kung mabagsak ka, may penalty ka: kadalasan, ikaw ang susunod na tinitik.
Holen
Ang marbles o holen, oo, parang simpleng bilog lang na bato, pero sa mga Batang 90s, ito ang currency at stock market ng kalsada. May maliliit, may malalaki, may kulay, may sparkle.
Paano laruin? Sa dami ng estilo: may paligsahan kung sino ang makakapasok sa “araro” (bilog na nakaguhit sa lupa), sino ang mahuhulog sa labas, at kung sino ang makakapanalo ng pinakamalaking holen ng kapitbahay.
Tip: Kung natagilid ang holen mo, bawal ang iyak—kailangan parang boss ka lang sa kalsada.
Yan ang mga laro ng kabataan noon—pawis, tawa, takbo, at konting suntok sa tuhod dahil sa excitement. Lahat libre, walang in-app purchase, at walang low battery warning. Pero siyempre, sa gitna ng saya… o siya, ayan na si Nanay, may dalang tsinelas pamalo kung hindi ka pa uuwi o kung nagtatago ka pa sa kanto. Kaya tara, balik-tanaw tayo sa mga araw na ang pinakamalupit na gadget mo ay ang imahinasyon mo, at ang “high score” ay makalusot sa ulan habang naglalaro ng tumbang preso.
Ang Larong Pambata ng Batang 90s ay hindi lang basta laro. Ito ang nagturo sa ating makipagkaibigan, maging team player, at maging malikhain kahit walang gadget. Kung interesado ka pa sa mas malalim na pinagmulan at kasaysayan ng mga laro sa Pilipinas, pwede mong basahin ang mga pag-aaral tungkol dito. Ito ay parte ng ating kultura at pagkakakilanlan.
Kung tapos ka na sa mga usapang pambata, tumutok naman sa mga masasaya pang kwentuhan, chismisan at usapan sa aming site, anjan ang OFW Diaries at Love Stories.