Si Maya ay isang masipag na ina na nagdesisyong magtrabaho bilang domestic helper sa Italy upang matustusan ang pangangailangan ng kanyang anak na si Lia sa Pilipinas. Araw-araw, maaga siyang bumabangon at naglalakad ng malayo papunta sa kanyang pinagtatrabahuhan. Ang kanyang mga kamay ay palaging marumi at pagod, ngunit bawat patak ng pawis ay para sa kinabukasan ni Lia.
Sa Pilipinas, lumaki si Lia na ligtas at komportable dahil sa ipinapadalang pera ng kanyang ina. Ngunit sa kabila ng material na kaayusan, naroon ang lungkot at pangungulila sa kanyang ina. Minsan, habang binubuksan niya ang remittance slip mula sa ina, napaiyak siya.
“Bakit ba kailangan mong magtrabaho ng ganito, Mama? Sana nandito ka lang,” bulong ni Lia sa kanyang sarili.
Pagkatapos ng kolehiyo, nagdesisyon si Lia na lumipad patungong Italy upang makasama ang kanyang ina at makita ang tunay na buhay nito. Paglapag niya sa Italy, agad niyang nasilayan ang kabigatan ng buhay ni Maya: mahabang oras ng trabaho, mahigpit na amo, at paminsang walang tulog dahil sa dami ng gawain.
Isang hapon, matapos ang mahabang araw ng paglilinis at pagluluto, umupo si Lia sa sala at tumingin kay Maya. Halos hindi siya makapaniwala sa nakikita niya.
Lia:
“Mama, bakit hindi mo sinabi sa akin kung gaano kahirap ang buhay mo dito?”
Maya:
“Anak, ayokong makita mong nahihirapan ako. Gusto ko lang na maging masaya ka. Ang mahalaga, ligtas ka at maayos ang buhay mo.”
Napuno ng emosyon ang silid. Napaluha si Lia habang unti-unti niyang naiintindihan ang lahat ng sakripisyo ng kanyang ina. Nakita niya ang mga bitak sa kamay ni Maya, ang pagod sa mukha, at ang walang katapusang pagmamahal na nakatago sa bawat ngiti.
Sa mga sumunod na araw, sinamahan ni Lia ang kanyang ina sa mga gawain sa bahay. Hindi niya inasahan na magiging ganito kahirap ang buhay ng OFW, ngunit sa kabila ng lahat, ramdam niya ang tibay at determinasyon ng kanyang ina. Tuwing pauwi na sila sa gabi, magkasama silang nauupo sa balkonahe ng apartment.
Lia:
“Mama, hindi ko naisip na ganito pala ang buhay mo dito. Pasensya na kung nagreklamo ako noon.”
Maya:
“Anak, ayos lang iyon. Ang mahalaga ay nauunawaan mo na ngayon. Lahat ng ginagawa ko ay para sa iyo.”
Dahil sa mga araw na iyon, mas lalo pang napalapit si Lia kay Maya. Nalaman niya ang mga kwento ng kanyang ina – kung paano siya nakipagkaibigan sa ibang OFWs, paano niya nilalabanan ang homesickness, at paano niya nilalampasan ang mga pagsubok sa trabaho. Ang bawat karanasan ay nagturo kay Lia na pahalagahan ang sakripisyo at pagmamahal ng isang ina.
Sa huli, nagpasya si Lia na manatili sa Italy, hindi lamang upang makasama si Maya kundi upang maging katuwang din sa pagharap sa hamon ng buhay. Magkasama nilang hinarap ang bawat araw nang may pag-asa, pagmamahal, at mas matatag na samahan bilang mag-ina.
Leave a Reply